Hierbij wil ik graag als eerste mijn volière en mijn vogelhobby promoten via het clubblad en de site van onze vogelclub, “Streker Vogelvrienden”. Ik hoop dat er na mij ook anderen zijn die hun volière en hobby hier willen beschrijven. Na een voorzichtige start met tropische vogeltjes in 2016 ben ik toch maar weer snel over gestapt op mijn oude liefde, het houden en kweken van Standaard Grasparkieten.
Mijn beschikbare ruimte was een volière van 600 x 200 cm (incl. sluis) en een nachthok 270 x 170 cm. Voor grasparkieten bleek dit al snel niet de ideale indeling dus werd alles omgebouwd en dicht gemaakt. Het nachthok is volière geworden en de oorspronkelijke volière is nu mijn kweekruimte. De hoogte is krap 200 cm aan de achterzijde om niet te ver boven de schutting uit te willen steken. In beide ruimtes is veel daglicht door de ramen aan de voorzijde en enkele polycarbonaat lichtplaten in het dak.
De volière is in verhouding met de kweekruimte aan de kleine kant wat niet zo erg is voor de parkieten omdat deze vogels toch niet zulke grote vliegers zijn. Meestal klauteren ze en vaak vertoeven ze op de grond. Het is alleen lastig voor mij, omdat het fijner is bepaalde selecties in een aparte vlucht onder te kunnen brengen. B.v. mannen en poppen apart of jonge vogels apart van de volwassenen. Veel speelgoed met klim attributen en verse wilgen takken houdt de vogels in beweging. Openslaande ramen zorgen voor frisse lucht en wat direct zonlicht.
Verder is alles is potdicht gemaakt met zelfs een minimale isolatie tussen de binnen- en buiten wanden. Bij de bouw zijn kieren tot een minimum beperkt en afgekit. Ventilatieroosters zitten laag bij de grond en zijn afgedicht met muggengaas, mechanische ventilatie zit vlak onder het plafond in beide ruimtes en draait overdag continu. De openslaande ramen gaan s’ avonds dicht en s’ morgens weer open als het weer dat toelaat. Volgens mij komt er zo geen ongewenste vogelpoep en geenmuis meer binnen.
De gevel is mooi zwart geschilderd wat achteraf met de zomerse hitte toch niet zo verstandig bleek te zijn in combinatie met licht doorlatende dakplaten. De temperatuur loopt zomers op tot ca. 38-39 graden ondanks de mechanische ventilatie in beide ruimtes en dan zie je de parkietjes vaak voor jaffa op de grond liggen. In zo’n situatie krijgen ze van mij tweemaal per dag schoon bad water en daar moeten zij het dan maar mee doen.
Standaard grasparkieten zijn (nog steeds) beter bekend als Engelse grasparkieten, waarschijnlijk omdat deze hobby in Engeland als eerste aangeslagen is en daar nog steeds veel grote kwekers zijn met fantastische vogels. Tegenwoordig zijn de grote kwekers over de hele wereld te vinden, Duitsland, België, Italië, maar ook Amerika, Thailand enz.
Zoals je op de foto ook kunt zien heeft de standaard grasparkiet veel grovere bevedering. Het is dan ook voor iedere selectie kweker de kunst om parkieten te kweken die deze grovere bevedering op de kop hebben en zo strak mogelijke bevedering op het lichaam. Dat is een van de moeilijkheden die dit zo fascinerend maken.
Standaard grasparkieten onderscheiden zich van de kleurgrasparkiet door zijn formaat, ze zijn groter en hebben vooral een forsere en bredere kop. Het houden en kweken van deze mooie vogels lokte mij door hun karakter. Ze zijn levendig, nieuwsgierig, altijd druk aan het kwebbelen en mogen graag klauteren.
Kleur grasparkieten zijn ook mooie vogels maar passen beter in een volière of een kooitje in de kamer. Je kunt hier redelijk eenvoudig mee kweken maar weet dan nooit van te voren hoe de jongen er uit gaan zien. Op de tentoonstelling kan je hier ook goed mee scoren als de vogel maar compleet is, in goede conditie en je de juiste kleur vermeld op het inschrijvingsformulier.
Mijn keuze is het houden en kweken van de Standaard (Engelse) grasparkiet waarbij altijd het ideaalbeeld als voorbeeld dient. Het is een continu streven naar mooier en beter. Mooier wat betreft het officiële ideaalbeeld maar ook beter in gezondheid, houding en vruchtbaarheid.
Er zijn drie dingen waar ik voortdurend mee bezig ben:
- Zoeken naar verbeteringen door veel te vergelijken en te selecteren.
- Op bezoek gaan bij andere kwekers om te leren hoe zij het doen en soms zelfs een mooi vogeltje mee te nemen, beurzen bezoeken en kennis maken met collega’s.
- Uitzoeken en leren wat voor mijn vogels het beste eten is en ook nog in mijn straatje past.
In de kweek ruimte staan rechts 15 broedkooien (9 stuks van Keulen en 6 kunststof kooien van Bakker)
Daar tegenover staan de voerbakken met een paar kastjes, wat werkruimte en een werkplaatsstofzuiger. De stofzuiger met de mechanische ventilatie was voor mij een must omdat ik ondertussen wel weet dat deze manier van kweken veel stof en pluisjes veroorzaakt en ik wil daar mijn gezondheid en die van de vogeltjes niet onder laten lijden.
Het opbouwen van een stam goede vogels kost veel tijd of geld. Veel geld heb ik niet, dus zal het tijd kosten en veel selecteren om de goede eigenschappen bij elkaar te brengen. Dat daarvoor af en toe toch een betere vogel aangekocht zal worden is ook geen probleem, maar alleen voor een redelijke prijs.
Ik start met kweken in de herfst omdat dit de beste tijd is voor grasparkieten. Bij droge warmte zullen ze meestal geen zin hebben in voorplanting maar als het wat frisser wordt en vooral natter dan gaan ze los. In de herfst beginnen houd ook in dat er de hele winter door gekweekt wordt. Dan mag het natuurlijk niet te koud worden en ook niet te droog zoals b.v. bij harde vorst. Een klein elektrisch kacheltje met thermostaat controleert de temperatuur. De thermostaat staat afgesteld op 10 gr. waardoor de kachel maar heel weinig aan zal slaan. Het vocht gehalte moet ik zelf in de hand houden en als het nodig is gaat er gewoon een plas water over de vloer.
Door mijn keuze om in de herfst en winter te kweken zal ik helaas meestal geen vogels beschikbaar hebben voor tentoonstellingen in november of december. Daarvoor en voor het vergaren van kennis en kunde ben ik ook aangesloten bij NGC-DBS. Dat is de Nederlandse speciaalclub met tentoonstellingen in september en april.
Natuurlijk zijn er ook teleurstellingen zoals o.a.: ziektes, mislukte nesten, slecht opgroeiende jongen, enz. Dat zijn problemen waar iedere kweker mee te maken krijgt, ik dus ook. Het eerste probleem was een opgelopen infectie met Flagellaten (het geel), een parasiet in de krop en/of darmen die bij veel vogels pas opgemerkt wordt als het te laat is. Het heeft mij vier mooie parkieten gekost voor ik via en goede vogels-dierenarts er achter kwam wat het was. Daarna was het probleem met het juiste geneesmiddel snel verholpen. Nu hoop ik voorlopig vrij te blijven van ziektes of andere ongemakken. Mijn ervaring uit het verleden en opgedane kennis van de afgelopen 4 jaar zou moeten volstaan om de problemen een tijdje voor te blijven.
Tot zover mijn volière en mijn hobby.
Cees Bakker